‘Kies en verander’ video Nr.1
Tijdsduur: 5’23”
In deze reeks, gestart in 2003, geeft de kunstenaar aan het statische karakter van een ruimtelijk werk telkens een dynamische invulling. Uit de voorraad vormen die hij ter beschikking heeft, kiest hij er een of meer, doet er ‘zijn ding’ mee en bergt ze weer op.
Per keer krijgen de vormen een verschillende betekenis, en met elk nieuwe opstelling wordt het project verder uitgediept.
Het bovenstaande videowerk ‘Kies en verander 1’ dateert van 2007. Een man – de kunstenaar – draagt een T-shirt met het woord ‘CHANGE’ erop. Zijn hoofd is niet zichtbaar. Hij verandert telkens een constructie met vijf vormen. De tape wordt versneld afgespeeld. .
Het onderstaande videowerk ‘Kies en verander 2’ uit 2012, is tegelijk aanvullend en tegengesteld aan die van 2007. De kunstenaar, herkenbaar ditmaal, neemt gedurende 55 minuten een meditatieve houding aan.
Samen geven deze videowerken Hendrickx’ credo als kunstenaar weer: al zijn projecten passen op een of andere manier in het concept ‘verandering’
‘Kies en verander’ video Nr.2
Tijdsduur: 56’42”
Overzicht van alle objecten en materialen die voor het project gemaakt zijn (foto’s 2020)
Vanaf 2020 wordt dit project herbekeken en veranderd. Meer info en een pagina link volgen later…
Digitale presentatie van de ‘Kies en verander’ vormen (2017)
Tijdsduur: 3’00”
In 2016 maakte de kunstenaar bij het FLACC in Genk 3D-scans van al de vormpjes uit zijn ‘Kies en verander project’. In deze 3D-animatie ziet u een presentatie van de digitale vormpjes.
Het doel is om deze vormpjes verder te gebruiken bij de idee van vormverandering en transformatie, en eventueel bij andere projecten. Een voorbeeld hiervan is ‘Dader en slachtoffer roulatie’, waarbij de vormpjes van het slachtoffer, de soldaat en de commandant gebruikt zijn.
Link naar 3D animaties waarin vormen van het ‘Kies en verander project’ werden gebruikt.
Dader en slachtoffer roulatie (2017)
Vloeibare vormen doorheen de ruimte (2008)
Tijdsduur: 1’48”
Dit werk toont een projectie waarin vloeibaar polyester door de ruimte zweeft. De vloeibare massa krijgt langzaam vaste vorm, waarna ze in de ruimte verdwijnt. De installatie is driedimensionaal en bestaat uit een aluminium frame met negen afzonderlijke vlakken. Daardoor wordt een sterk ruimtelijk effect gecreëerd, en krijgt de beweging extra diepte. Het begrip ‘vormverandering’ krijgt hier een zeer reële invulling.
De grenstoespraak (2007)
Tijdsduur: 25″
Een ongeïdentificeerd persoon staat voor een slagboom. Hij heeft bagage bij zich: zijn hersenen. Op zijn rug zit een pistool, of een bom, naargelang de opstelling. Hij ziet voor de grens een roterend buis met een ‘halthandje’ en een wijzend handje. Achteraan galmt een luidspreker ononderbroken de woorden ‘go home’. De installatie wil doen nadenken over het thema immigratie. Ze werd gemaakt voor de tentoonstelling BASTART in cc ’t Getouw in Mol, winter 2007.De installatie wil doen nadenken over het thema immigratie.
Installatie in beweging (2007)
Tijdsduur: 1’26”
Een kleine installatie met vijf polyestervormen ‘beweegt’ door de tentoonstellingsruimte. De toegepaste techniek is die van ‘stop-motion’, waarbij de kunstenaar telkens iets wijzigt aan de constructie. Van elke wijziging maakt hij een opname. Als de verschillende shots achter elkaar worden gemonteerd, lijkt het alsof de installatie in beweging is.
De video werd gemaakt voor de tentoonstelling BASTART in cc De Kollebloem in Puurs. Curator was Vivianne Mertens, die kleine keramische blokjes aan de installatie toevoegde.
Installatie voor een egoïstische rapper (2006)
Dit werk is een karikatuur van het fenomeen ‘gangsta rappers’. Het biedt – symbolisch – de mogelijkheid aan elke rapper om de eer aan zichzelf te houden, in plaats van zijn concurrenten neer te kogelen. In de installatie zien we een zwarte bril, een snelle auto, een artiestenspiegel en een hendel, allemaal ter beschikking van de eerbare rapper.
Als men het hendel overhaalt, komt een pistool in schietpositie. Wie het hendel bedient, wordt live gefilmd. Op een LCD-schermpje aan het begin van de installatie kunnen de fans het schouwspel volgen.
De muziek is van een 18-jarige beatboxer, George Ocloo, die het 18 minuten durende stuk in een keer inzong. De lichten reageren via een lichtmodulator op de muziek. De installatie werd gemaakt voor de tentoonstelling BASTART in Villa Basta in Houthalen, winter 2006.
)
Ongeïdentificeerde Arcade (2006)
Tijdsduur: 3’48”
Het werk bestaat uit een film en een installatie, en behandelt het thema ‘zien en gezien worden’. Het werd tentoongesteld in cc De Breughel in Bree in september 2006.
De video toont ravottende kinderen op een speelplaats. Ze zien en spelen met vormen die er in werkelijkheid niet zijn. De vormen ‘reageren’ op de actie (of de non-actie) van de kinderen. We zien een werkelijkheid die zich vervormt, een fascinerend en fantasievol gebeuren waar de media vandaag vaak op inspelen. Met behulp van keying (het wegfilteren van een felle kleur) en 3D worden de vormen gecreëerd en in de film gemonteerd: een technisch hoogstandje (wat de kijker allicht niet beseft) dat zich in enkele seconden voor onze ogen ontrolt. De video is een stomme film, die de kijker zuiver op het visuele richt. Tussen de filmfragmenten zitten ‘arcadestukjes’ die beschrijven wat er gebeurt of gaat gebeuren.
De installatie bevat alle vormen die in de video voorkomen. Om het statische karakter ervan op te heffen wordt de schaduw van de UFO voortdurend met lichteffecten verplaatst, zodat het lijkt alsof die door de ruimte beweegt. Een led-spot zorgt voor de nodige kleurverandering .
Tijdsduur: 25″
De afstand naar Morsmaille en terug (2006)
Tijdsduur: 1’05”
De installatie bestaat uit twee door een metalen buis verbonden monitoren. De beeldschermen sturen de boodschappen ‘We have got e-mail too’ en ‘So do we’ naar elkaar, niet per e-mail, maar in morsecode, een ondertussen gedateerd communicatiemiddel.
Het werk kijkt met de nodige ironie naar het wereldwijde net en de regionale geografie. Het brengt niet alleen een sculptuur (een hamertje in polyester), maar vooral ook de toeschouwer in beweging. Die moet zich, geprikkeld door beeld en klank, door de ruimte verplaatsen om op de twee monitoren de boodschap te lezen en te begrijpen.
De installatie was te zien in Z33 huisje 4 in Hasselt in oktober 2006. Ze werd ontwikkeld voor de tentoonstelling POWER PLAYS – Interior Spaces Exterior Desires, die onderdeel was van het project Freespace 2006. Curator: Ive Stevensheydens. Organisator: Platform Beeldende Kunst Limburg.
De vanger van het kruis (2006)
Tijdsduur: 2’35”
In deze video tracht iemand in een kerk een rondvliegend kruis te vangen met een schepnet. We volgen het tafereel door de ogen van de ‘vanger’. Wie is hij? Wat bezielt hem of haar om als een gek achter dat kruis aan te gaan? Is dit realiteit, een visioen, een droom of een spel?
Duellerende pistolen (2005)
Tijdsduur: 1’05”
Twee pistolen bewegen op het ritme van het nummer Dueling Banjos uit de film Deliverance uit 1972. Thema van die film is de confrontatie van mens en natuur, maar evenzeer het soms misselijk makende karakter van de mens. De video, die in een hoek wordt geprojecteerd, houdt de gewelddadige mens een spiegel voor. De twee vuurwapens schieten met wisselende tussenpauzes naar elkaar, waarna ze weer naar hun oorspronkelijke positie terugdraaien, klaar voor het volgende schot. In de muziek zijn sommige noten vervangen door de knal van een pistool.